هفت اصطلاح ثبتی

1. سند لازم الاجراست:

   سند رسمي يا عادي كه بدون صدور حكم از دادگاه قابل صدور اجراييه براي اجراي مدلول سند باشد مانندسند رسمي طلب و چك.

۲- سند ذمه:
سند حاكي از تعهد مديون به پرداخت وجه نقد يا پرداخت جنس يا تعهد به فعل معين كه در اصطالحات ثبتي درمعني مقابل اسناد مربوط به معاملات با حق استرداد به كار ميرود.

۳- سند وثیقه :
سندي است كه دلالت بر عقد رهن يا معامله با حق استرداد يا بيع شرط كند كه به موجب آن شخصي )اعم ازاينكه مديون باشد يا نه( عين مال منقول يا غيرمنقول خود را وثيقه انجام عملي قراردهد، خواه آن عمل، رد طلب باشد يا عمل ديگر.

۴- دستور اجرا:
يعني دستور به اجراي سند رسمي (و يا در حكم سند رسمي مانند چك) كه حسب مورد توسط سردفتر اسناد رسمي يا سردفتر تنظيم كننده سند صادر ميشود.

۵- سند انتقال اجرایی: بعد از مزايده مال مورد مزايده به موجب سند رسمي به برنده مزايده يا بستانكار منتقل ميشود، آن سند را سند انتقال اجرايي مينامند.

۶- بازداشت: توقيف كردن اموال جهت اجراي مفاد سند.

۷- حافظ: كسي كه ادارات اجراي اسناد رسمي، مال توقيف شده را نزد او به امانت گذارند تا حفظ و نگهداري كند.