قرارهای قابل اعتراض از سوی «متّهم»:
۱- قرار بازداشت موقّت؛ ظرف مهلت ۱۰ روز یا ۱ ماه از تاریخ ابلاغ (بند “ب”، و تبصره‌ی مادّه‌ی ۲۷۰)
۲- قرار ابقای بازداشت؛ ظرف مهلت ۱۰ روز یا ۱ ماه از تاریخ ابلاغ (بند “ب”، و تبصره‌ی مادّه‌ی ۲۷۰)
۳- قرار تشدید تأمین؛ ظرف مهلت ۱۰ روز یا ۱ ماه از تاریخ ابلاغ (بند “ب”، و تبصره‌ی مادّه‌ی ۲۷۰)
۴- قرار تأمین خواسته؛ ظرف مهلت ۱۰ روز یا ۱ ماه از تاریخ ابلاغ (بند “پ”، و تبصره‌ی مادّه‌ی ۲۷۰)
۵- قرار کفالت یا قرار وثیقه منتهی به بازداشت متّهم؛ و یا قرار عدم پذیرش کفیل یا وثیقه؛ ظرف مهلت ۱۰ روز از تاریخ ابلاغ (مادّه‌ی ۲۲۶)
۶- قرار ردّ درخواست فکّ قرار بازداشت یا تبدیل آن؛ ظرف مهلت ۱۰ روز از تاریخ ابلاغ (مادّه‌ی ۲۴۱)
۷- تصمیم به ابقای قرار منتهی به بازداشت؛ ظرف مهلت ۱۰ روز از تاریخ ابلاغ (مادّه‌ی ۲۴۲)
۸- قرار بازداشت موقّت صادره از سوی دادگاه؛ طبق مقرّرات این قانون. قابل اعتراض در دادگاه تجدیدنظر استان (مادّه‌ی ۲۴۶)
۹- قرار عدم دسترسی به اوراق، اسناد یا مدارک پرونده؛ ظرف مهلت ۳ روز از تاریخ ابلاغ حضوری (مادّه‌ی ۱۹۱)
۱۰- قرار نظارت قضایی؛ ظرف مهلت ۱۰ روز از تاریخ ابلاغ. (تبصره‌ی ۲ مادّه‌ی ۲۴۷).
۱۱- قرار نگهداری موقّت؛ ظرف مهلت ۱۰ روز یا ۱ ماه از تاریخ ابلاغ. (تبصره‌ی مادّه‌ی ۲۸۷، و با در نظر گرفتن بند “ب”، و تبصره‌ی مادّه‌ی ۲۷۰).
۱۲- جلوگیری از فعالیّت برخی از واحدهای خدماتی و تولیدی به عنوان تأمین خواسته؛ ظرف مهلت ۵ روز از تاریخ ابلاغ. (مادّه‌ی ۱۱۴).
منبع: وبسایت وکیل دادگستری
