وجه التزام
1. وجه التزام (پول التزام یا وجه التزامی)
-
معنی: وجه التزام مبلغی است که در قرارداد به عنوان جریمه تأخیر یا خسارت احتمالی تعیین میشود تا طرفین را به انجام تعهدات خود متعهد نگه دارد.
-
کاربرد: معمولاً در عقود اسلامی مانند بیع، اجاره، یا قراردادهای مشارکتی به کار میرود تا اگر یکی از طرفین به تعهد خود عمل نکرد، طرف دیگر متضرر نشود.
-
حکم شرعی:
-
اگر این مبلغ به عنوان جبران خسارت واقعی (نه بهره اضافی) باشد، طبق نظر بسیاری از فقها جایز است.
-
اما اگر به عنوان بهره پنهان یا راهی برای دریافت سود اضافی باشد، ممکن است ربا محسوب شود.
-
2. ربا (ربای حرام)
-
معنی: ربا به معنی افزوده ای است که بدون عوض شرعی و به صورت شرط شده روی قرض یا معامله گرفته میشود و در اسلام به شدت حرام است.
-
انواع ربا:
-
ربا النسیئه (ربای قرضی): گرفتن مبلغ اضافی در قرض به شرط بازپرداخت بیشتر.
-
ربا الفضل (ربای معاملی): اضافه گرفتن در معامله دو جنس همجنس (مثل طلا با طلا یا گندم با گندم) با مقدار نابرابر.
-
-
حکم شرعی: ربا در هر شکلی حرام است و قرآن کریم به صراحت با آن برخورد کرده است. (سوره بقره، آیات ۲۷۵-۲۷۹)
تفاوت اصلی بین وجه التزام و ربا:
وجه التزام | ربا |
---|---|
برای جبران خسارت واقعی است. | برای گرفتن سود اضافی بدون دلیل شرعی است. |
در صورت تأخیر یا تخلف از قرارداد گرفته میشود. | از ابتدا در قرارداد قرض یا معامله شرط میشود. |
اگر معقول و متناسب با خسارت باشد، جایز است. | تحت هر شرایطی حرام است. |
هدف آن الزام به تعهد است، نه سودجویی. | هدف آن سود اضافی است. |
نتیجه:
-
اگر وجه التزام به عنوان جریمه واقعی و منصفانه برای تأخیر یا عدم انجام تعهد باشد، اشکال شرعی ندارد.
-
اما اگر راهی برای دور زدن ربا و دریافت سود اضافی باشد، حرام است و مصداق ربا محسوب میشود.
در معاملات اسلامی باید دقت شود که وجه التزام تبدیل به ربای پنهان نشود، زیرا در این صورت حرام خواهد بود.